Obok Pytamy.pl

Trafiłaś w sedno Motylku. Też mi w myślach chodziło o to podejście siły ducha człowieka jaką może mieć i za pomocą którego może siebie uzdrawiać i na nowo dodawać sobie animuszu we własnym życiu.
Czy można tego ducha człowieczego jakoś ująć w ramy naukowe. Np. jeśli ktoś był wychowywany w kochającej rodzinie, to czy to mogłoby oznaczać, że sam będzie potrafił o wiele więcej przekazywać od siebie światu i przez to umieć przyciągać z zewnątrz to co najlepsze dla siebie, jednocześnie umiejąc się lepiej oddać na zewnątrz. To jest tylko przykład, ale okazuje się, że w tej dziedzinie chyba nauka ma wiele do nadrobienia. Duch a sprawa człowieka.

motylekdk napisał:

A nie sądzisz, że to psychologia się tym zajmuje? A zawsze to dziedzina nauki.

Tak, tylko czy psychologia daje te niezbędne energie żeby poruszać tego ducha w korzystnym kierunku. Bo chyba sama na zimno aplikowana wiedzy nie wystarczy. Co z abstrakcyjnymi celami, etycznymi, czym one są motywowane.
No nie wiem, może się mylę.

anonim napisał:

motylekdk napisał:

A nie sądzisz, że to psychologia się tym zajmuje? A zawsze to dziedzina nauki.

Tak, tylko czy psychologia daje te niezbędne energie żeby poruszać tego ducha w korzystnym kierunku. Bo chyba sama na zimno aplikowana wiedzy nie wystarczy. Co z abstrakcyjnymi celami, etycznymi, czym one są motywowane.
No nie wiem, może się mylę.

Moim zdaniem jednocześnie się mylisz, i masz rację. Bo jednemu człowiekowi ta sucha teoria pomoże, a innemu nie.